- żreć się
- Kłócić się; sprzeczać; walczyć ze sobąEng. To quarrel or argue; to actively disagree; to fight
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
żreć się
Look at other dictionaries:
żreć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nękać się wzajemnie kłótniami i szykanami, żyć z kimś w długotrwałej niezgodzie; gryźć się, użerać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żrą się ze wszystkimi wokoło. Żarli się latami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… … Słownik języka polskiego
żarcie — n I 1. rzecz. od żreć. 2. pot. «pokarm przygotowany dla zwierząt (zwłaszcza dla świń); pospolicie o pokarmie dla ludzi» Żarcie dla świń. Niedobre, wstrętne żarcie. żarcie się rzecz. od żreć się … Słownik języka polskiego
zblednąć — jak ściana, jak papier, jak płótno, jak chusta itp. «stać się bardzo bladym, bardzo poblednąć»: (...) wyrwany ze snu Marek uniósł się na łokciach, spojrzał ojcu prosto w twarz i zbladł jak ściana. K. Dunin, Tabu. – Żreć dawajcie, do stu piorunów! … Słownik frazeologiczny
żerować — ndk IV, żerowaćruję, żerowaćrujesz, żerowaćruj, żerowaćował «o zwierzętach nie hodowanych: jeść, żreć, paść się» Dziki żerowały w kartoflisku. Gąsienice żerują na liściach. przen. Żerował na ludzkim nieszczęściu … Słownik języka polskiego
